Cevaplarım tükendi artık.
Ben tükendim artık.
Aynaya baktığımda kocaman bir boşluk görüyorum.
Yalnız, sevimsiz bir boşluk.
Bir U-C-U-B-E.
Uzun zaman önce yolumu kaybettim.
Bulmaya da çalışmadım o zamanlar. Şuan ise yolumu bulmaya çalışırken daha çok kayboldum.
Yalnızlık nefesimin her zerresinde artık.
Bedenim yalnızlığımın yakıcılığı karşısında hissizleşti.
Kalbimin attığını dahi hissetmeden geçen günlerin anlamsızlığı ve sevgisizliği,
Tüm benliğime meftun olmuş bir çaresizlik.
Sadece acıyorum kendime.
Hiçliğime.
Hiçliğe dahi sahip olamayan hiçsizliğime.
Beni kim sever?
Niye sever?
Kocaman bir hiç dahi değilim
Sadece bir ucubenın güncesiyim.
